heart tears (نوشته های من )+اپدیت شد :)

زندگی مثل بیگناه جهنم رفتن میمونه 
مثل با گناه به بهشت رفتن 
زندگی شادی برای اشک های توعه
گریه برای خنده هات...
زندگی هر چیزی هست که تو ازش متنفری اما من عاشقشم 

زندگی خلاصه ای از تضاد های ما هست ... 
تو در من و من در تو ....
اشنایی که دیگه بوی غریبه ها را میدی 

نوک بینیم رو بیشتر داخل شال گردنم فرو بردم .
چراغ های زرد رنگ ایستگاه قطار سایه ی بزرگ و سیاهی از من رو به روی برف های سفید رنگ انداخته بود .
حرف تو درست بود . حتی سایه ی من هم ترسناک بود . 
با این حال من هنوزم منتظر شنیدن صدای قدم های تو بودم .
اما به جاش صدای بوق قطار رو شنیدم که نزدیک و نزدیک تر میشد . 
به ورودی ایستگاه نگاه کردم و تو اونجا نبودی . 
قطار ایستاد و یکی از کارکنانش از اون پیاده شد .
به من گفت که اگر بلیط دارم سوار قطار بشوم و وقت برای توقف نیست ....
به من گفت همین حالا هم خیلی دیر شده اگر میخواهید سوار شید زودتر ..‌.
به تو گفته بودم که اگر نیای من میروم . اما با این حال هنوز هم منتظر بودم .
به سمت قطار میرفتم اما دنبال تو بودم .
سوار قطار شدم و از پنجره ایستگاه رو نگاه میکردم .
هنوز هم تو رو نمیدیدم . 
تا اینکه قطار حرکت کرد . 
و من تونستم تورو ببینم که اون ور ایستگاه پشت نرده ها با لبخند و چشم هایی که از اشک برق میزنه به من نگاه میکنی . 
با تعجب نگاهت کردم .
هر دو دویدیم .
من به جهت مخالف حرکت قطار با سوی پنجره ها و تو به جهت حرکت قطار برای دیدن من ....
تا اینکه پنجره ها برای دیدنت تمام شدند و قطار تند تر از تو حرکت کرد ...
بعد از رسیدن به مقصد من باز هم منتظرت ماندم . 
دوستت داشتم .
به اندازه ی قطره ی اب .‌.. شاید کوچک باشد اما وقتی تشنه باشی و اب در دسترس نداشته باشی ارزشش را میفهمی ....
دوستت داشتم .
به اندازه ی تمامی رنگ ها و طیف های بینهایتشان ...
دوستت داشتم .
به اندازه تعداد تمامی اعداد جهان....
دوستت داشتم .
به اندازه ی کلمه دوست داشتن ..‌‌.
اما هر چقدر بیشتر گذشت ، باور کردم که نمی ایی .
باور کردم که دیگر نیستی .
فراموشت کردم . 
و حالا بعد از ان همه سال ،
من و تو باز روبه روی هم ایستاده ایم .
با این تفاوت که من دیگر عاشقت نیستم .
تو دیگر معشوقم نیستی .
من دیگر مجرد نیستم .
و تو دیگر ان ادم سابق نیستی .
دیگر بلند قامت و ورزیده نیستی .
دیگر نمیدرخشی .
دیگر ان کسی نیستی که یک عمر قلبم را اشغال کرده بود .
لبخند زدی . 
لبخند زدم .
نگاهت به برق انگشتر دستم افتاد . 
نگاهم به صورت شکسته ات افتاد .
حالا ما دوباره روبه روی هم ایستاده ایم .
با این تفاوت که هردو دیگر هم را نمیشناسیم ....
و از هم امیدی برا شناختن نمی خواهیم .....
ما فقط روبه روی هم ایستاده ایم ....
و قرار است از کنار هم بگذریم .
بدون تپش قلبی . بدون لبخند های احمقانه و بچگانه ....
فقط
ایستاده ایم ....

(

اینم دومین نوشتمه که خیلی دوسش دارم و دیشب نوشتمش و اینکه بی مخاطبه

)

دستم را روی قلبم گذاشتم .

جایی که زمانی خانه ی تو بود .

جایی که, حالا خانه ی درد است .

جایی که, حالا تاریکی در ان زندگی‌میکند و عجیب است که هنوز هم در تکاپوی جذب اکسیژن است .

جالب است,که هنوز میتپد و هنوز زنده است .

بعد از تو,همه چیز مرد .

همه چیز دفن شد .

بعد از تو, همه چیز تاریک شد .

اما, عجیب است که هنوز هم زنده هستم .

بعد از تو,عشق مرا از فرزندی طرد کرد ‌.

بعد از تو, تاریکی مرا در آغوش گرفت و حمایت کرد .

بعد از تو, درد با من هم بازی شد .

نفرت موهایم را نوازش کرد .

غم برایم قصه میگفت, تا زیر سایه ی شب بخوابم .

اشک صورتم را برای خندیدن های بی دلیل قلقلک میداد .

بعد از تو, مرگ عاشقشم شده بود ....

بعد از تو, شبی نبوده که به دیدنم نیامده باشد و اشک های خشک شده ی صورتم را نبوسیده باشد.

شبی نبوده است, که با دسته گلی از جنس گل های سیاه مرگ به دیدنم نیامده باشد ...

فکر نمیکردم بعد از تو عاشق کسی شوم .

اما بعد از تو, وقتی وارد خانواده تاریکی شدم و با مرگ اشنا شدم .... عاشقش شدم .

او به من قول داد که میتواند کاری کند که دوباره ببینمت به شرطی که با او بروم .

گفت هر وقت اماده بودم به او بگویم .

حالا من اینجا نشسته ام .

موهایم را شانه زدم .

لباس سفیدی را به تن کردم .

و ارایش کم رنگی به صورت دادم .

حال من اینجا نشسته ام.

و منتظر مرگ هستم تا مرا عروس خود کند .

و بعد مرا به دیدن تو بیاورد .

دستم را روی قلبم میگذارم .

جایی که زمانی تو در انجا زندگی میکردی .

با لبخند های درخشانت .

و حالا میخواهم با گرفتن تپش از این خانه ، آن را خراب کنم .

من اینجا نشسته ام .

منتظر مرگ برای دیدن تو .

فقط امیدوارم هنوز مرا به یاد داشته باشی ....

DQ@

که گفته است بی سخنان قانون نمی شکنند؟

من گلی را میشناختم, که برگ های سبز قوانین را زیر قدم هایش گذاشت و راه عاشقی را در پی گرفت .

من گلی را میشناختم,که برخلاف نامش رفتار کرده بود .

من افتاب گردانی را میشناختم, که عاشق ماه شده بود و در اغوشش جان سپرده بود .

که گفته است بی سخنان قانون نمیشکنند؟

من افتاب گردانی را میشناختم,که با ماه همبستر شده بود

@DQ

گم کرده ام .

واژه ای را

عطری را

لبخندی را

حالی را

چشمان پر شوری را

من یک تو گم کرده ام در بین روزمرگی هایم.

و تو، به اندازه ی تمام "تو" های گم شده لحظه های زندگی ام، به من بدهکاری .

به اندازه ی تمام لحظاتی که باید دستم میان موهایت میلغزید، یک تو به من بدهکاری .

به اندازه ی تمامی شاخه گل هایی که من با عشق خریدم و اما دست تو ان هارا لمس نکرد و لب هایت نخندید ، یک تو به من بدهکاری .

به اندازه حس لمس اشک های پاک تو ، قلب بزرگ و شاد تو ، حس صدای دل نشین لبخند هایت ، یک تو به من بدهکاری .

به اندازه ی تمامی ثانیه هایی که از هوای نفس هایت استفاده میکردم

و به اندازه ی تمامی دوستت دارم هایی که مرا از گفتن و شنیدنشان دریغ کردی،

یک

تو

به من

بدهکاری .

تو به من خودت را بدهکاری و بی خیال از من و احساساتم ، بدهی مرا به کس دیگری پرداخت میکنی .

و در این بین من به وجود خودم

احساساتی که بی دلیل خرج شده اند را بدهکارم ...

و چه داد و ستد زیبایی :)

@DQ

(این یکیو ویژه برای یه ادم خاص نوشتم امیدوارم یروز با اینکه یجورایی نمیاد وبم ولی ببینتش :) )

_به نظر تو یه آرزو رو چند بار باید بگی تا براورده شه ؟

+به نظر من هر آرزویی رو باید یک بار گفت .

_چرا ؟

+ چون اسمش آرزو عه . اگر بیشتر بگیش تبدیل به یه دعای روزمره میشه . آرزو رو یک بار میگن و منتظرش میشن و دیگه بهش فکر نمیکنن . اما براش میجنگن . ارزو هدفیه که به وسیله کائنات و تو جلو میره ، نه دعایی که گوش اسمون رو هرروز پر کنه

@DQ

_بیا تغییری در باور هایمان انجام دهیم...
بیا باور کنیم شاید شیطان عاشق حوا بود که به آدم سجده نکرد !

+عشق چنین قدرتی دارد ؟

_عشق همینقدر پر قدرت پایه های عبادت هفتاد هزار ساله را در هم شکست !
.
.
.
در دلش زمزمه کرد

"عشق همینقدر پر قدرت قبله ی عبادتم را سمت تو چرخاند ....
همینقدر پر قدرت مرا غرق تو ساخت ....

حال من از تو میپرسم

مگر میشود عشق قدرت نداشته باشد ؟"

@DQ

بالاخره کامبک دادم:)

اینا نوشته های من هستن و به احتمال زیاد اپدیت میشن 

خوشحال میشم نظرتون رو راجبشون بدونم